Teatr cielesny

Świadomy tego, że aby stworzyć nowy teatr, trzeba tchnąć życie w nowego aktora, Ives Lebreton podkreśla wagę ciała w języku teatralnym oraz potrzebę rozwijania kreatywnej funkcji aktora jako narzędzi niezbędnych do „przeobrażenia” współczesnego teatru.

Podążając ścieżką wiodącą od teoretycznej eksplikacji do praktycznej demonstracji, Lebreton przedstawia zarys cielesno-wokalnego języka aktora i prezentuje, poza ramami teatru, ekspresywne źródła organicznej rzeczywistości człowieka-aktora w jej fizycznej i umysłowej ambiwalencji: Ciało-Energia i Ciało-Głos.